تحلیل شاخص های توسعه شهر هوشمند و عوامل موثر در ارتقای آنها در مناطق1 و 20 شهر تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت شهری، دانشکده ی عمران، هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

2 دانشجو، دکتری شهرسازی، دانشکده ی عمران، هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

10.30480/agm.2024.5134.1044

چکیده

تحولات نظام جهانی به ویژه در حوزه شهری، ضرورت توجه و برنامه‌ریزی در حوزه فناوری را دو چندان نموده است. توجه به رویکرد-های فناوری محور از جمله هوشمندسازی شهری یک ضرورت غیرقابل انکار است. این موضوع در کلانشهرها از جمله تهران به واسطه مشکلات مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و زیست محیطی، اهمیت زیادی دارد. بنابراین بررسی کلانشهرها از لحاظ شاخص‌های شهر هوشمند و عوامل موثر در ارتقای آن می‌تواند به توسعه و تحقق این رویکرد منجر شود. هدف این پژوهش بررسی این موضوع در مناطق یک و بیست شهر تهران است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر گردآوری داده‌ها از طریق روش پیمایشی است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه بوده است. نتیجه پژوهش نشان داد شاخص‌های شهر هوشمند شامل اقتصاد هوشمند، حرکت هوشمند، مردم هوشمند، حکمروایی هوشمند، زندگی هوشمند و محیط‌زیست هوشمند در وضعیت مطلوبی قرار ندارند. بر اساس نتایج آزمون فریدمن، بهترین وضعیت مربوط به شاخص زندگی هوشمند با میانگین 02/3 و سپس شاخص اقتصاد هوشمند با میانگین 93/2 بوده است. همچنین نتیجه آزمون تی نمونه‌های مستقل تایید نمود که میان دو منطقه 1 و 20 از لحاظ شاخص‌های شهر هوشمند تفاوت معناداری وجود دارد که به نسبت منطقه 1 از وضعیت بهتری برخوردار است. بر اساس نتایج، سه عامل نهادی، انسانی و فناوری، بیشترین تاثیر را به ترتیب در جهت ارتقاء و تحقق شهر هوشمند برای شهر تهران دارند.

موضوعات