آرمانگرایی از ویژگیهای اصلی بشر و محرک اصلی در زندگی اوست. میتوان با شناخت انسان و نیازهای او به معماری مطلوب رسید تا به پایداری انرژی و تولید انرژی پاک، صرفه جویی در مصرف انرژی، کاهش تخریب محیط زیست و سیمای مطلوب شهری و کاهش آلودگی هوا دست یافت. از طریق طراحی های نوین، فناوریهای روز، معماری سبز و زیرساختهای جدید و هوشمند مجهز، میتوان الگوهای متداول ساخت وساز و حمل ونقل را بهبود بخشید تا با ایجاد محیطی مطلوب، کیفیت زندگی ارتقاء یابد و با داشتن ساختمانهای سبز، پایدار و هوشمند به معماری و شهرسازی پایدار رسید. روش پژوهش حاضر مبتنی بر روش تحلیل آمیخته است. به منظور شناسایی عوامل موثر بر ساخت شهر پایدار، ضمن مرور مفاهیم مطرح شده در ادبیات نظری شامل مبانی نظری و پیشینه تحقیق، با ترکیب یافتههای حاصل از مطالعات کتابخانهای و انجام مصاحبههای اولیه با 13 نفر متخصص حوزه شهرسازی، معماری و عمران عوامل موثر بر ساخت شهر پایدار شناسایی شده است. این خصوصیات در 3 دور با روش تحقیق دلفی انجام شد و 5 عامل به دست آمد. در ادامه به منظور شناسایی اولویت تاثیرگذاری 384 پرسشنامه بین اعضای سازمان نظام مهندسی تکمیل شد و با روش تحقیق سلسله مراتبی داده ها بررسی شد. در ادامه به منظور تائید نتیجه، با استفاده از روش تحلیل استنباطی، فرضیان آزمون شد و تاثیر عاملها بر توسعه پایدار مورد تائید قرار گرفت. نتایج نشان داد برای رسیدن به ساخت شهر پایدار با استفاده از معماری سبز و فناوریهای نوین ساختوساز، باید به ترتیب به عوامل ساختمانها، حملونقل، پارکها و فضاهای سبز، طراحی شهری و فناوریهای نوین پرداخته شود و سپس با برنامه ریزی برای این عوامل گامهای موثری در راستای توسعه و ساخت شهر پایدار برداشته شود.
عیدیان, سمیه. (1401). بررسی الگوی ساخت شهر پایداربا تکیه بر معماری سبز و فناوریهای نوین. هنر مدیریت سبز, 1(2), 81-108. doi: 10.30480/agm.2021.3595.1013
MLA
سمیه عیدیان. "بررسی الگوی ساخت شهر پایداربا تکیه بر معماری سبز و فناوریهای نوین". هنر مدیریت سبز, 1, 2, 1401, 81-108. doi: 10.30480/agm.2021.3595.1013
HARVARD
عیدیان, سمیه. (1401). 'بررسی الگوی ساخت شهر پایداربا تکیه بر معماری سبز و فناوریهای نوین', هنر مدیریت سبز, 1(2), pp. 81-108. doi: 10.30480/agm.2021.3595.1013
VANCOUVER
عیدیان, سمیه. بررسی الگوی ساخت شهر پایداربا تکیه بر معماری سبز و فناوریهای نوین. هنر مدیریت سبز, 1401; 1(2): 81-108. doi: 10.30480/agm.2021.3595.1013