این نوشتار مؤید آن بوده که ایمنی از دغدغه های اساسی طراحان واحدهای صنعتی است. ازسوی دیگر هدف غایی شکلگیری این واحدها، تولید و کارایی در تولید است. خستگی ذهنی از عواملی است که هم با وقوع حوادث مختلف و هم با کارایی در تولید رابطه ای مستقیم دارد. لذا، بازیابی توجه کارگران می تواند به افزایش ایمنی و تولید کمک نماید. براساس نظریه ی بازیابی توجه، فضاهای طبیعی، بازیابنده بوده و می توانند در راستای این هدف مورد استفاده قرار گیرند. بااین وجود بازیابندگی فضاهای طبیعی و چگونگی به کارگیری آنها در واحدهای صنعتی موجود ازجمله موضوعاتی است که در پژوهش های پیشین مغفول مانده است. پژوهش پیشِ رو بدنبال ارائه ی راهکارهایی برای بازنگری در منظر واحدهای صنعتی موجود (بالاخص کارخانهی بازیافت کاغذ ایلام) بوده است. این مقاله، از روش پژوهش ترکیبی استفاده نموده است. یعنی به استنتاج از نتایج پیشین، آزمون مستقیم مؤلفه های بازیابندگی طبیعت در واحدهای صنعتی و مشاهده متوسل شده است. نتایج نشان می دهد که ارتباط کارگران با طبیعت به شکل مستقیم، غیرمستقیم، مجازی و واقعی، تفاوت چندانی در بازیابی توجه ندارد و می توان از این گزینه ها برای کاهش خستگی ذهنی کارگران و بازیابی توجه آنها در واحدهای صنعتی بهره گرفت. براساس این نتایج و برمبنای ظرفیت ها و ضعف های محیطی و نیز الگوهای حرکتی کارگران کارخانه ی بازیافت کاغذ ایلام، راهکارهایی برای بازنگری در منظر این مجموعه ارائه شده است.